کد مطلب:46273
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:43
در آيه 23 و 24 سوره كهف خداوند به پيامبر امر مي كند كه هرگاه آن حضرت گفت كه كاري را انجام خواهد داد، بايد «ان شاءالله» بگويد; و اگر فراموش كرد، هر وقت به ياد آورد بگويد. آيا اين امر با عصمت رسول الله((صلي الله عليه وآله)) منافات ندارد؟
در توضيح اين آيات دو نظر در ميان مفسران وجود دارد:
1. اين آيات، گرچه در ظاهر، رسول الله((صلي الله عليه وآله)) را مورد خطاب قرار داده اند; ليكن در واقع مسلمانان مخاطب بوده، مصداق ضرب المثل«به در گويم تا ديوار بشنود» مي باشند. بنابراين توضيح، مورد خطاب قرار دادن رسول الله((صلي الله عليه وآله)) تنها براي تعليم به مسلمانان بوده است.
2. برخي از مفسران پيشين رسول الله((صلي الله عليه وآله)) مخاطب حقيقي اين آيات است. و فراموشي انبياء، از جمله رسول الله((صلي الله عليه وآله)) آنجا كه به شأن هدايت و تبليغ آسيبي برساند، درباره آنان جايز است. به عبارت ديگر نسيان و فراموشي در احكام در انبياء جايز نيست به خلاف فراموشي موضوعاتي كه ارتباطي با احكام ندارد. چنين نسياني درباره انبياء جايز است و باعصمت آنان منافاتي ندارد.(1)
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـــــــــــــــــــــ
1 - تفسير نمونه، ج 5، ص 290و ج 12، ص 390.
ـ2ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.